شبهه 133
همچنانکه معلوم است شیعه ادّعا میکند که اکثر صحابه بعد از وفات پیغمبر(ص) مرتد شدند و وقتی از آنها پرسیده شود اگر علی با نصّ صریح پیامبر(ص) جانشین وی معرفی شده بود، پس چرا بعد از وفات حضرت ادعای خلافت و امامت نکرد؟ شیعیان در پاسخ به این سؤال دچار تناقض میشوند و ادّعا میکنند که علی از ترس مرتد شدن صحابه سکوت نمود! در کتاب «الکافی» از امام باقر روایت شده که «وقتی مردم بعد از وفات پیامبر(ص) با ابوبکر بیعت کردند، تنها چیزی که باعث شد علی مردم را به سوی خود نخواند این بود که مراعات حال مردم را کرد، زیرا ترسید که مردم مرتد شوند و به بت پرستی برگردند.»
هدف مستشکل از بیان شبهه میتواند موارد ذیل باشد:
1. مستشکل با بیان این عبارت که «اگر علی با نصّ صریح پیامبر(ص) جانشین وی معرفی شده بود، پس چرا بعد از وفات حضرت ادعای خلافت و امامت نکرد» میخواهد بگوید که حال که علی(ع) ادّعای خلافت و امامت نکرده است پس نصّی از جانب پیامبر(ص) مبنی بر خلیفه و امام بودن حضرت علی(ع) وجود ندارد؛ حال آنکه اصلاً این چنین نیست.
2. و دیگر اینکه بگوید امیرالمؤمنین علی(ع) هیچگونه مخالفتی با انتخاب ابوبکر و جانشین شدن وی نداشته است.
امّا پاسخ ما:
1. امامت منصبی است الهی یعنی خود خداوند امام را تعیین مینماید و پیامبر(ص) تنها مأمور به معرّفی او به مردم است و این مطلب در آیهی 124 سورهی بقره بیان گردیده است و ما نیز در شبهات قبلی به آن پرداختهایم.
2. امیرالمؤمنین علی(ع) نه تنها خلافت ابوبکر را نپذیرفتند بلکه با وی بیعت هم ننمودند که این مطلب را ما در جلد سوم کتاب ده پاسخ به ده پرسش، شبههی سوم[1] پاسخ دادهایم.
3. معنای ارتدادی که در روایت به آن اشاره شده است غیر از ارتداد به معنای فقهی است. ارتداد در اصل به معنای بازگشت از حقّ و حقیقت یک موضوعی است که بر انسان روشن و آشکار گردیده است.[2] راجع به همین امر هم در شبههی ششم از جلد ششم کتاب ده پاسخ به ده پرسش[3] توضیحی مفصّل بیان شده است؛ لذا منظور از اینکه برخی صحابه مرتد شدند یعنی با عدم اعتراف به حقّ و حقیقت که آن جانشینی امیرالمؤمنین علی(ع) است بعد از پیامبر(ص) و انکار آن، در واقع به حقیقت پشت کرده و از آن بازگشتند، نه اینکه از اسلام به آئینی دیگر روی آورده باشند.
4. آیات بسیاری در قرآن کریم بیانگر آن است که امیرالمؤمین علی(ع) جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) است که ما پیشتر به آنها پرداختهایم؛ از جمله در قرآن کریم:
آیهی ولایت (مائده/55) - آیهی اولوا الامر (نساء/59) - آیهی ابلاغ (مائده/67) - آیهی اکمال (مائده/3) و ...
در روایات:
حدیث غدیر - حدیث منزلت - حدیث یوم الدّار - حدیث ثقلین - حدیث انذار - حدیث سفینهی نوح(ع) و ...
جهت مطالعهی فهرست کامل و جامع مطالب فوق همراه با راویان آنها، میتوانید به کتاب شریف «الغدیر» علامه ی امینی(ره) رجوع کنید.